خودبین

تمام مزرعه از خوشه های گندم پر
و هیچ دست تمنا
دریغ سنبله ها را درو نخواهد کرد
دروگران همه پیش از درو
درو شده اند !!!

و یا

چه انتظار عظیمی نشسته در دل ما
همیشه منتظریم و کس نمی آید

چند روز پیش با دوستی صحبت میکردم . ازم پرسید دنیا دست کیه ؟ گفتم صاحاب نداره . آواره است . یه کاری کن شوهرش بدیم . گفت اتفاقا . صاحاب داره . اونم چه صاحابی . به این گردن کلفتی . گفتم همه حرف گردنشو می زنن . ولی نمیدونم چرا از ما قایمه . مگه دنیا جای قایم باشک بازیه ؟. گفت دیدن گردن چشم می خواهد . اکر ضعیف بود حتما عینک . اگر فیل به این بزرگی رو نمی بینی دلیل بر نبودنشه ؟؟ اگه صدای چشمه رو نمی شنویم پس آب نیست ؟؟ بریم به ایرادهای خودمون برسیم . انقدر  نق نزنیم . گفتم به خدا خسته شدیم . خوب چه کنیم ؟ گفت خستگی مون از اینه که فکر میکنیم دنیا رو فقط واسه ما ساختن . زیاد از حد به خود پرداختن باعث خستگی وحشتناکی میشه . گفتم قبول دارم باید تلاش کرد . ولی فکر نمیکنی اون گردن هم باید سری تکون بده . از آخرین سر تکون دادنش خیلی می گذره . ازش افسانه و قصه ساختن . بد جوری رنگش کردن . دیگه خودش دیده نمیشه . از اومدن آخری ۱۴۰۰ سال می گذره ها ؟؟؟ گفت حالا به من بگو تو از کجا اینقدر مهم شدی و بزرگ که بخواهد واسه تو کسی رو بفرسته ؟؟  این اهمیت و از کجا آوردی ؟؟ که العیاذ بالله برای تو پیغمبر بفرسته ؟؟ نق زدن . طلبکار بودن . عصبانی شدن همه از این میاد که فکر میکنیم مدار کائناتیم . از این خود بزرگ بینی لعنتی !!! گفتم تنهایم . وقتی ذهن از خدا تهی میشه از عشق به تنفر و از هستی به پوچی میرسه و غرق میشه در توهی از تنهایی . گفت تو از چی طلبکاری . اصلا حرف حسابت چیه ؟؟ بزار یه چیزی بگم راحتت کنم . احساس اهمیت کردن شخص رو سنگین . دست و پا چلفتی و خودبین میکنه . باید سبک بار و روان بود ....