ستون نویس سرطان ، مغلوب این بیماری شد .

ایوان نوبل خبرنگار بی بی سی در سن 37 سالگی در اثر تومور مغزی جان خود را از دست داد . اما شاید سئوال پیش بیاید چه اهمیتی دارد . شاید در ماه تعداد زیادی از خبرنگاران در اثر مرگ طبیعی از بین می روند . مرگ یک خبرنگار بی بی سی از چه جهت می تواند مهم باشد . در واقع صدها هزار مخاطب مطالب این خبرنگار را به طور مرتب دنبال می کردند . او تمام جزئیات مربوط به سرطان خود را به رشته تحریر در می آورد . همکارانش در بی بی سی درباره ستن ایوان نوبل می گفتند : ستون ایوان منشا و منبع الهام برای هزاران خواننده در سرتاسر جهان و همکارانش در بی بی سی بود . این خبرنگار به خود جرات داد یادداشت روزانه درباره مطلبی بنویسد که مردم از آن وحشت دارند. او در هر یادداشت خود به جزئیات بیشتری از بیماری سرطن می پرداخت و پرده از اسرار آن بر می داشت . چون خودش کنجکاو بود نور به همه جوانب این امر می انداخت و طنز را چاشنی آن می کرد و به بسیاری از همدردان خود جرات و شجاعت مقابله با این بیماری را می داد . ستون این خبرنگار از اوت 2003 آغاز شد و با مرگش در فوریه 2004 خاموش شد اما در تمام طول این مدت واکنش بسیاری از مردم بخصوص مبتلایان به سرطان را برانگیخت . خیلی از آنان پاسخ یا اظهارنظری برای نوبل می فرستادند ضمیمه مطالب نوبل می شد و مردم میتوانستند این اظهار نظرها را بخوانند . یادداشت های اون به صورت کتابی در خواهد آمد در پایان سال 2005 توسط انتشارات هادر منتشر خواهد شد . از ایوان دو فرزند برجای مانده است . جالب اینجاست که او به اتفاق همسرش بعد از تشخیص ابتلا به سرطان تصمیم گرفتند فرزند دومی هم داشته باشند . همین هم یکی از مهم ترین نشانهای این حقیقت است که ایوان با وجودی که از مرگش اطلاع داشت برای زندگی اهمیت ویژه ایی قائل بود ...

به نقل از روزنامه شرق

مورخ 29/11/83